Categorie: Persoonlijk

Categorieën
Persoonlijk Vriendin

Stoppen met mijn werk als gastouder

Blog waarom ik minder ben gaan werken als gastouder
Werken als gastouder.

Na een paar weken twijfelen, nam ik in oktober toch echt mijn besluit: Ik ga stoppen met mijn werk als gastouder. Ik vond het een hele moeilijke beslissing, maar nadat ik deze beslissing had genomen, voelde ik me direct opgelucht. Dit bevestigde nog eens, dat dit voor mij nu echt de juiste keuze is geweest.

Gastouder worden

Begin 2018 nam ik het besluit, dat ik wilde gaan werken als gastouder. Van kleins af aan wilde ik altijd al gaan werken met kinderen. Hier heb ik ook al eens een blog over geschreven. Met de gezondheid van Johan ging het in 2018 al jaren niet zo goed, waardoor hij niet kon werken. Het lukte hem ook niet om in zijn eentje voor vier kinderen te zorgen, dus kon ik helaas ook niet aan het werk. Dus dit leek de ideale oplossing, ik kon werk doen wat ik altijd al wilde en ik was er ook voor mijn eigen kinderen.

Opleiding tot gastouder

Om als gastouder te mogen werken, heb ik wel eerst een diploma en een kinder EHBO certificaat moeten behalen. In een paar maandjes tijd heb ik beide weten te behalen via 4kids. Na een huisbezoek/inspectie van de GGD kon ik aan de slag.

Aan het werk als gastouder

De eerste maanden, genoot ik van mijn werk als gastouder. Ik vond het heel fijn om thuis te zijn en toch ook te kunnen werken. Ik vond het heel gezellig om er een paar kindjes per dag bij te hebben. We gingen er lekker op uit en deden leuke dingen en ook mijn eigen kinderen vonden het gezellig. Vooral Daley vond het heel leuk, hij had nu altijd wel iemand om mee te spelen.

Zwanger en werken als gastouder

Tijdens mijn eerste maanden als gastouder was ik zwanger en op het laatst natuurlijk hoogzwanger. Ik besloot geen zwangerschapsverlof op te nemen. Alleen in de kraamweek was ik vrij. Daarna ben ik meteen weer aan de slag gegaan. Dat voelde toen heel goed, maar ik denk toch dat ik daardoor uiteindelijk vermoeider ben gebleven.

Stoppen met werken als gastouder

In oktober 2019 was ik ruim een jaar werkzaam als gastouder en ik merkte dat ik steeds minder zin had om aan de dag te beginnen. Ik was heel erg moe en vond het werk dat ik deed, steeds minder leuk. Met deze klachten ben ik terecht gekomen bij een maatschappelijk werkster. Zij heeft mij geholpen om stappen te zetten naar meer geluk, om het zomaar te zeggen. Ik ben eerst begonnen met minder werken. Eigenlijk bleek al snel, dat dit voor mij niet werkte en in oktober heb ik het besluit genomen om definitief te stoppen.

Mijn redenen om te stoppen als gastouder

  1. Mijn lichamelijke vermoeidheidsklachten
  2. Mijn mentale klachten, niet meer happy zijn met wat ik deed
  3. Combinatie met mijn grote gezin was pittig
  4. Weinig tijd voor mezelf
  5. Privacy
  6. De kinderen vonden het ook niet altijd leuk meer
  7. Geen pauze
  8. Geen collega’s
  9. Altijd thuis
  10. Te groot verantwoordelijkheidsgevoel.

Uitgelicht

Als de oppaskindjes weg waren, dan waren er uiteraard nog mijn eigen kinderen die aandacht wilden. En dit probeerde ik dan ook nog eens te overcompenseren. Ik vond het heel moeilijk om hier een balans in te vinden en hierdoor had ik ook nog maar heel weinig tijd voor mezelf.

Ik zat elke dag in de kinderen en ik had bijna geen momentje van rust voor mezelf. Als alleen mijn eigen kinderen thuis waren, kon ik mezelf toch wel eventjes terugtrekken, maar als er oppaskindjes waren, uiteraard niet.

Ik had dus nooit pauze, als niet alle kinderen tegelijk sliepen. Ik vond het ook zwaar dat als een kind zijn dag niet had, ik niet tegen een collega kon zeggen, neem het even van me over, al is het maar vijf minuutjes.

Ook had ik het me voorgesteld dat ik lekker met de kindjes op pad ging. in de praktijk was er altijd wel eentje aan het slapen en kwam het daar bijna nooit van.

Verder had ik echt een te groot verantwoordelijkheidsgevoel. Hoe makkelijk ik bij mijn eigen kinderen ben, zo moeilijk was ik bij de oppaskindjes. Ik zag echt overal gevaar in! Ik voelde echt heel sterk de verantwoordelijkheid voor de oppaskindjes.

Ik vind het jammer dat het werken als gastouder niet is gelopen, zoals ik had verwacht. Maar ik had het ook zeker niet willen missen! Ik heb er een hoop van geleerd: contact met mensen, voor mezelf opkomen en een eigen bedrijfje runnen.

Liefs Tamara

Categorieën
Home Persoonlijk Vriendin

Waarom ik minder ben gaan werken als gastouder

Blog waarom ik minder ben gaan werken als gastouder
Werken als gastouder.

Twee maanden geleden heb ik dan toch het besluit genomen om minder te gaan werken als gastouder. Dit speelde al een tijdje door mijn hoofd, maar ik wilde mensen niet teleurstellen. Uiteindelijk heb ik dan toch de stap genomen om voor mezelf te kiezen. Dit vond ik moeilijk, maar ik ben nu zo opgelucht dat ik het toch heb gedaan.

Werken als gastouder

Vorig jaar ben ik begonnen met mijn werk als gastouder bij mij thuis. Hier heb ik al eens eerder over geschreven. Ik was net klaar met de opleiding toen ik met een positieve zwangerschapstest in mijn handen stond. Dit kwam niet heel onverwachts, omdat we heel graag nog een kindje wilden. Maar toch is het altijd weer een verrassing. Ik besloot toen om wel gewoon te gaan starten en rustig te beginnen.

Geen zwangerschapsverlof

Dit liep heel anders. Ik had verwacht dat ouders niet zo snel zouden kiezen voor een zwangere gastouder in verband met enige onzekerheid. Maar dit was niet het geval en de aanmeldingen kwamen binnen. Op dat moment besloot ik om tot het einde van mijn zwangerschap door te gaan met werken. Ik zou geen recht hebben op een uitkering, omdat ik nog maar net begonnen was. Buiten dat, als ik er 16 weken uit zou gaan dan zouden de ouders een andere oplossing gaan zoeken en had ik wellicht geen werk meer. Hier schreef ik al eens eerder over in een andere blog.

Einde zwangerschap

Tijdens mijn zwangerschap heb ik het werk ook helemaal niet als zwaar gevoeld. Ik kon naar mijn idee de wereld aan. Natuurlijk werd het lichamelijk wel iets zwaarder aan het einde van mijn zwangerschap. Gelukkig had ik toendertijd vooral veel BSO kinderen. Dus de lichamelijke verzorging was er dan ook bijna niet. Dat scheelde een hoop.

Na de bevalling

Na de kraamtijd begon ik gelijk weer met werken. Dit vond ik erg leuk en nog steeds voelde het voor mij ook goed en ik was vol energie. Mensen om mij heen waren vol verbazing en daar begreep ik oprecht echt helemaal niets van. Dit stelt toch niks voor?? Dit doe ik toch even??

De klap kwam later

Drie, vier maanden na mijn bevalling was ik steeds zo moe. Ik heb mijn vitaminewaardes laten checken en daaruit bleek dat ik diverse tekorten had. Dit is niet heel vreemd met mijn maagverkleining en gelukkig kan ik deze tekorten met vitaminepillen goed bijslikken. Maar toch bleef ik vermoeidheids klachten houden. De dokter vond dit helemaal niet gek. Ze zei letterlijk dat ze het zwangerschapsverlof niet voor niets hadden uitgevonden. En ze raadde me aan om eens met een maatschappelijk werkster te gaan praten.

Grenzen stellen

Nu ga ik eens in de maand met iemand praten en dit doet me goed. Door haar kwam ik er ook achter dat ik steeds maar over mijn grenzen heen ben gegaan en dat het nu echt tijd word om voor mezelf te kiezen en grenzen te gaan stellen. Het eerst wat ik wilde aanpakken was de hoeveelheid dagen dat ik werkte. Ik was in principe 7 dagen per week beschikbaar. Dit betekende dat we niet al te ver vooruit konden plannen, want er kon eventueel een oppaskindje komen. Eind juli heb ik dan ook besloten om de weekenden en de woensdagen vrij te houden. En dit bevalt me prima!

Werkplezier

Doordat ik deze beslissing heb genomen, merk ik dat ik nu minder vermoeid ben en ook meer plezier heb in mijn werk. Minder werken als gastouder, is voor mij de beste beslissing geweest.

Categorieën
Home Persoonlijk Vriendin

Hoe ik Johan heb ontmoet via een datingsite

Toen ik zeven jaar geleden ging scheiden van mijn toenmalige partner, was ik even helemaal klaar met mannen en vond ik het heerlijk om alleen te zijn. Maar na een klein jaartje begon het toch wel weer te kriebelen en zou ik het toch wel weer heel erg leuk en gezellig vinden om uiteindelijk mijn leven met een nieuwe partner te delen. Maar uitgaan deed ik al een tijdje niet meer, dus ben ik het internet op gegaan. Op zoek naar een datingsite. En niet zonder succes.

Al snel kwam ik erachter dat de mannen die op de gratis datingsites zaten alleen maar op zoeken waren naar 1 ding en dat was in ieder geval geen langere relatie! Dus ging mijn zoektocht verder naar een goede, maar niet al te dure datingsite. Ik kwam al snel terecht bij Lexa. Op deze site kon ik voor maar 17 euro een maand lid zijn. Dit leek me een goed idee, om uit te proberen of het überhaupt iets voor mij was.

De eerste avonden vond ik het superleuk om rond te kijken en allerlei verschillende profielen te bekijken op de datingsite. Er zaten zeker wat leuke mannen tussen, maar nog veel meer niet leuke. Ik heb in die eerste week met een stuk of 4 mannen gechat, maar al snel bleek dat het niet echt mijn ding zou zijn. Ik val op hoe een man zich gedraagt, hoe hij beweegt. Maar ik gaf het nog een kans.

In die eerste dagen werd ik benaderd door ene Johan uit Amsterdam, maar hij had heel vaak avonddienst en overdag was ik natuurlijk met de kids. Dus we hebben wellicht hoogstens 4 keer gechat met elkaar. Zijn foto was heel donker en maakte totaal geen indruk op me. Maar de chats met hem waren wel heel gezellig. Na een maand wilde ik toch gaan stoppen met de datingsite, omdat ik hier niet nog eens 17 euro aan wilde besteden. Op de laatste dag van mijn lidmaatschap stuurde ik een berichtje naar Johan met mijn mailadres. Als hij nog contact met me wilde dan kon hij me een mailtje sturen. Dan was die maand toch niet voor niks geweest. Dat was wat ik dacht hihi.

Eerder dan verwacht stuurde Johan me een mailtje en na een paar dagen over en weer gemaild te hebben, wisselden we telefoonnummers uit. We hebben 2 weken lang dagelijks met elkaar ge-smst. Na 2 weken hadden we het er steeds vaker over dat we wilden afspreken, maar dan wilde ik wel eerst dat we elkaar echt hadden gesproken. Dus in het weekend dat de kinderen bij hun vader waren, zou hij me op vrijdagavond bellen na zijn werk. Die dag was ik heel erg zenuwachtig!! De dag leek niet voorbij te gaan.

Eindelijk was het dan zover: mijn telefoon ging over!! Ik stond nog enkele seconden met de telefoon in mijn hand, help! Hoe zal ik opnemen?? Kan ik überhaupt wel iets uitbrengen?? Okee, er kwam uiteindelijk iets uit mijn mond….maar die stem aan de andere kant van de lijn…..volgens mij was ik daar al verliefd op. Een lekkere stem met een Amsterdams accent. Ik hou ervan! Al snel was het heel vertrouwd en om 4 uur in de nacht hingen we pas op…

Zaterdagavond herhaalde dit zich en had ik dus weer bijna niet geslapen, omdat we maar wilden blijven bellen. Maar we spraken af dat hij me zondag op zou halen hier in de buurt bij een tankstation. Dit vertelde ik aan een vriendin en zij vond het toch wel heel spannend. Ze bracht me naar het tankstation en zou daar blijven staan tot ik werd opgehaald, zodat ze het kenteken kon noteren. Echt superlief! Toen vond ik het maar een beetje onzin, maar het was inderdaad wel een risico.

Johan kwam aanrijden, ik stapte in en keek meteen in de mooiste groene ogen die ik ooit had gezien. Liefde op het eerste gezicht!! We hebben een hele gezellige dag gehad bij een strandje. Onze date begon en eindigde met een heerlijke zoen. En sindsdien waren we al snel onafscheidelijk. Later bleek dat het voor Johan geen liefde op het eerste gezicht was. Maar later sloeg de vonk ook bij hem over! Inmiddels zijn we alweer ruim 6 jaar samen en gaan we op 8 mei 2020 trouwen.

Hoe hebben jullie je partner ontmoet? Ik lees het heel graag in de reacties.

Liefs Tamara

Categorieën
Home Persoonlijk

Bijzonder huwelijksaanzoek

verlovingsring bijzonder huwelijksaanzoek
Mijn verlovingsring

Zondag 16 juni 2019 is een dag die ik niet snel zal vergeten. Op de dag dat we zes jaar samen waren heeft Johan me geheel onverwachts ten huwelijk gevraagd. In die zes jaar tijd is het Johan nooit gelukt om me totaal onverwachts te verrassen, maar na zes jaar is het dan toch gelukt. Een huwelijksaanzoek om nooit te vergeten.

Grappig huwelijksaanzoek

Een paar jaar geleden, terwijl ik aan het werk was, kreeg ik op Valentijnsdag 2017 een filmpje opgestuurd van Johan. Dit was eigenlijk ook al een huwelijksaanzoek. Hij maakte muziek op de roze gitaar van Faylin en zong zoiets van: Tamara, wil je met me trouwen?? Echt heel grappig en superlief, maar ik zag dit huwelijksaanzoek als een grote grap. Sindsdien heb ik geroepen dat als hij wilt trouwen hij toch echt op zijn knieën moet hihi.

Zes jaar samen

Zondag 16 juni 2019 waren we precies zes jaar samen en verraste Johan me in de ochtend met chocolade, een bos bloemen en een hartjesballon. Ik was erg verrast, want dit had ik niet verwacht. Ik had niks voor hem gekocht, alleen in naam van de kids, want het was die dag immers ook Vaderdag. Dus dit vond ik al superlief!

Die middag had Faylin haar jaarlijkse optreden in de schouwburg en we hadden afgesproken dat we daarna met zijn tweetjes uit eten zouden gaan om ons zes jaar samen zijn te vieren. Daar verheugde ik me al de hele week op. Even weer gezellig met zijn tweetjes.

Het optreden van Faylin

Rond half elf werd ik opgehaald door mijn moeder en samen gingen we naar de schouwburg in Almere waar mijn tante ook heen was gekomen om zo met zijn drietjes naar het optreden van Faylin te gaan kijken. Johan bleef thuis bij de kinderen. Doordat hij zo lang is en veel last van zijn benen heeft houdt hij het niet vol om bijna drie uur lang op een stoeltje in de schouwburg te zitten. Hij baalde deze keer wel dat hij toch niet was mee gegaan, omdat Faylin nu ook een stukje vooraan zou dansen in haar eentje.

Deze keer vond ik het dan ook extra spannend voor haar! Na de pauze was het dan bijna zover….en toen was er een stroomstoring….gelukkig was dit na een minuut of tien weer opgelost. En nu was Faylin bijna aan de beurt!!

Daar was ze dan! Ik zag aan haar gezicht dat ze het superspannend vond, maar ze deed het supergoed. Ook het solo stukje ging haar heel goed af. Op het liedje “Leef” van Andre Hazes liep ze met haar groepje in de polonaise het podium af naar achter de coulissen en daarna weer het podium op in de polonaise. Ik was zo gefocust op Faylin dat ik pas door had dat Johan er toen ook bij stond toen mijn moeder riep: Johan!!

Huwelijksaanzoek??

Vanaf dat moment kan ik me echt niet meer zoveel herinneren. Ik was echt in een soort van shock. Dit had ik echt nooit verwacht!! Allerlei emoties tegelijk. Ik ben (blijkbaar) naar het podium gelopen en daar is Johan op zijn knieën gegaan en kwam de vraag! Wil je met me trouwen? Natuurlijk zei ik gelijk JA! Wat een verrassing!

De mensen die mij goed kennen, vroegen allemaal hoe Johan mij het podium op heeft gekregen hihi. Dat is ook zo niks voor mij! Maar Johan kreeg het voor elkaar….en ik had ook niet echt een keus in een zaal met honderden mensen haha. Maar echt een huwelijksaanzoek om nooit te vergeten!

Nog even dit… Faylin wist er ook helemaal niks vanaf. Ze hadden het dansje zo ingestudeerd dat de dansjuf van Faylin achter haar aan de polonaise zou lopen. Zij dacht dus dat de hand op haar schouder van haar juf was. Pas toen Johan begon te praten door de microfoon zag ze hem pas. Het was dus ook nog een heel gedoe achter de coulissen dat Johan en Faylin elkaar niet mochten zien.

We vinden het superlief van Dansstudio Yvette dat Johan dit heeft mogen doen. Ze hebben met hem mee gedacht en hem op die dag ook bij gestaan. Echt superlief! Zonder hen had Johan dit nooit kunnen doen.

Categorieën
Home Persoonlijk

Mijn 5 momentjes van ontspanning in en om het huis

Druk druk druk

Als gastouder en moeder van een groot gezin heb ik natuurlijk best een druk leven. Maar toch probeer ik iedere dag een paar momentjes van ontspanning te pakken. Ik vind het nog altijd moeilijk om dan echt voor mezelf te kiezen, maar het gaat me steeds beter af. Nu probeer ik deze momentjes van ontspanning vooral in en om het huis te pakken, zodat de drempel nog laag blijft om het ook echt te gaan doen.

1 Douchen

Ieder ochtend als ik opsta moet ik altijd even douchen. Dit ben ik zo gewend en voel me echt niet fijn als ik dit niet doe. Uiteraard douche ik dan maar heel kort, want er is weinig tijd in de ochtend. Maar als ik een drukke dag achter de rug heb vind ik het heerlijk om in de avond extra lang te douchen. Onder de douche kan ik heerlijk ontspannen en kom ik helemaal tot rust.

2 Uitslapen

In het weekend probeer ik altijd wat langer in bed te blijven. Het voordeel van een groot gezin is dat de kleintjes beneden kunnen blijven met de groteren. In de praktijk komt het er natuurlijk wel vaak op neer dat Daley even bij ons komt knuffelen voor hij naar beneden gaat, maar het is toch heerlijk om daarna dan weer even weg te soezen. Met Marley is het nu wat moeilijker natuurlijker. Maar als ik geen oppaskindjes heb in het weekend probeer ik toch altijd even lekker in bed te blijven.

3 Bloggen

Steeds vaker neem ik mijn blogmomentjes. Vind het zo ontzettend leuk om met mijn blog bezig te zijn en dat geeft me ook weer energie. Ik ga dan meestal naar zolder en zeg dat iedereen me een uurtje met rust moet laten. Al vind ik dit nog wel erg moeilijk om aan te geven. Hoe vaker ik dit doe, hoe makkelijker het word!

4 Vriendinnen

Ik vind het altijd gezellig als er vriendinnen op visite komen. Heerlijk bijkletsen met een kopje thee. Nu met de kleintjes komen ze meestal naar mij toe, maar ik ga ook graag naar vriendinnen toe. Voor mij ook zeker ontspanmomentjes. Ben gek op kletsen!

5 Boodschappen

De laatste tijd bestel ik vaak mijn boodschappen online, omdat dit veel gesjouw scheelt. Maar als moeder vind ik het ook heerlijk om even de deur achter me dicht te trekken en alleen naar de supermarkt te gaan. Op mijn dooie gemakkie door de supermarkt struinen. Daar kan ik ook écht van genieten!

Ben heel erg benieuwd naar jullie ontspanmomentjes in en om het huis. Hoor graag leuke ideetjes van jullie. Want als moeder aan jezelf denken, is zo belangrijk!

u


Categorieën
Home Persoonlijk Vriendin

Bloggen

Mijn allereerste blog

Hier is ie dan!! Mijn allereerste blog op mijn eigen blogpagina. Na zolang twijfelen: wel/niet, wel/niet, wel/niet, wel/niet, afgelopen week eindelijk de knoop doorgehakt. Mijn eigen blogsite! Ik ga het gewoon doen!
Gek op schrijven
Maanden of jaren spookt het al door mijn hoofd om weer te gaan schrijven, iets waar ik vroeger als kind heel veel plezier aan beleefde, maar ik durfde de knoop niet door te hakken en zag de bekende beren op de weg: hoe maak ik een site? Zitten mensen wel te wachten op een blog van mij? Vinden mensen het niet stom als ik dit doe? Dit spookte allemaal door mijn hoofd. Maar nu dan toch mijn allereerste blog.
Gewoon doen
Afgelopen januari heb ik al besloten om er gewoon voor te gaan, want al vinden de mensen het stom en zit niemand erop te wachten dan heb ik er in ieder geval wel een superleuke hobby bij en een heel leuk naslagwerk over mijn leventje als drukke moeder en vriendin.
Blogsite
Nu was dus alleen nog het maken van een site een beer op de weg….maar dit bleek ik zelfs ook te kunnen…okee, ik geef het toe, met wat hulp van een boek uit de bibliotheek, maar het is me gelukt! Ik ben er uiteraard nog lang niet, maar het begin is er!

Mamavriendin

Ik hoop dat jullie het leuk zullen vinden om mijn blogs te lezen over mijn drukke, chaotische, maar leuke en gezellige leventje als moeder van een groot gezin van 4 kinderen(van peuter tot puber) en mijn leventje als vriendin van Johan en mijn sociale leventje. Want het is superbelangrijk om niet alleen maar moeder te zijn maar ook vriendin. Vandaar de naam: mamavriendin, voor alle moeders die ook vriendin zijn! Veel leesplezier!!

Liefs Tamara