De laatste weken ben ik zo ontzettend moe. Een heel ander soort moeheid dan ik in de zwangerschap had en ook een heel ander soort moeheid die ik een paar maanden geleden had door een fiks ijzertekort. Deze moeheid is er ineens en overheerst alles. Op advies van mijn huisarts toch maar weer bloed laten afnemen om mijn waardes te checken. Mijn waardes waren goed, net als twee maanden geleden. Zal ik dan gewoon moe zijn of wellicht overspannen?
Gastric bypass en vitamines
Zoals de meesten van jullie wel weten heb ik vier jaar geleden een gastric bypass operatie ondergaan. Bij deze operatie wordt de maag verkleind en de darmen omgelegd. Hierdoor neemt je lichaam veel minder vitamines op. Ik zal mijn hele leven lang speciale multivitamines moeten slikken om zo toch aan mijn vitamines te komen. Dit wordt dan ook extra goed in de gaten gehouden. Ieder jaar wordt mijn bloed geprikt om alle waardes te checken, Begin dit jaar was ik vaak erg moe en toen bleek dus dat ik een zwaar ijzertekort had. Deze waardes hebben we uiteindelijk omhoog zien te krijgen door een ijzerdrankje op recept. De moeheid bleef wel, maar veel meer op de achtergrond.
Moe moe moe
Helaas kwam de moeheid al snel weer op de voorgrond. En deze keer nog veel heviger dan eerst. Ik wordt soms echt overvallen door de vermoeidheid en moet dan echt even slapen. Het is nu niet alleen vervelend, maar het beheerst ook mijn leven op het moment. Na een paar weekjes toch maar weer naar de huisarts gegaan en na het opnieuw checken van al mijn waardes, moest de dokter toch echt concluderen dat dit hoogstwaarschijnlijk mentale moeheid is….
Geen stress
Overspannen? Ik? Nu? Ik heb de afgelopen jaren wel vaker gehad dat ik een paar weekjes niet lekker in mijn vel zat en dit uitte zich vooral in een kort lontje hebben en vermoeid zijn, maar ik wist dan meestal wel waardoor dit kwam. Dit was in periodes in mijn leven dat het allemaal even niet zo lekker ging of rondom een heftige gebeurtenis die ik meemaakte. Nu had ik helemaal niet het idee dat ik door zo’n periode ging. Alles liep eigenlijk best op rolletjes. Toen de dokter met deze diagnose kwam, besefte ik me wel ineens dat ik de laatste weken sneller geïrriteerd was en ook dat ik een paar keer moest huilen om niks. Ik huil eigenlijk nooit zomaar, dus er had toen al een alarmbelletje moeten gaan rinkelen.
Overspannen
Het kan dus zomaar zo zijn dat ik (licht) overspannen ben. Op advies van de huisarts heb ik nu gesprekken met een POH GGZ. Dit is een praktijkondersteuner in de huisartsenpraktijk. Een psycholoog, maar dan laagdrempeliger. We hebben nu al twee keer telefonisch contact gehad. Ze denkt dat ik te vaak te lang ben doorgegaan waardoor ik nu functioneer op mijn reservebatterij en deze laadt veel minder snel op dan een gewone batterij. Ik moet nu proberen zoveel mogelijk dingen te doen die me energie geven en niet mijn energie vreten.
Weggestopt
Ze raadde me ook aan om eens op papier te zetten wat er allemaal speelt in mijn leven en wat er zich allemaal heeft afgespeeld in mijn leven de afgelopen jaren. Ik had binnen een paar minuten twee bladzijdes volgeschreven. Het werd mij toen wel echt duidelijk dat ik de afgelopen jaren zoveel dingen heb weggestopt. Waarschijnlijk is het nu, doordat ik toch wat meer vrije tijd had met de corona, er allemaal alsnog uitgekomen.
Werk
Naast dat ik Johan help met zijn administratie en soms ook help met een schoonmaakklusje, werkte ik ook als oproepkracht bij een marktonderzoeksbureau. Ik heb besloten om hier voorlopig niet te gaan werken. En dit geeft me in ieder geval al wat rust in mijn hoofd. Financieel gezien geen hele goede keus, want ik werk hier als oproepkracht en niet werken is geen geld. Helaas…. Maar zoals Johan ook zegt, mijn gezondheid is nu even het allerbelangrijkste.
Hoe nu verder
De kinderen gaan in ieder geval dit jaar nog naar KDV en BSO. Op deze dagen en momenten probeer ik extra goed mijn rust te pakken, zodat ik hopelijk snel weer de oude zal zijn met een goed oplaadbare batterij. Ik ben heel bewust bezig met het creëren van momenten voor mezelf en ik probeer echt iedere dag even op bed te gaan liggen. Ook als ik niet slaap, heb ik dan in ieder geval een momentje van rust. Op deze manier hoop ik snel weer mezelf terug te vinden. Ik kan dit!! Ik moet alleen een beetje geduld hebben en dit is helaas niet mijn sterkste kant….
Ben jij weleens overspannen geweest of nog erger? Wat heeft jou er bovenop geholpen? Tips zijn zeker welkom!
Liefs Tamara
Ik reageerde net op je insta. Hou op hen mij zo ellendig gevoeld de afgelopen jaar. Het begon allemaal vorig jaar november. Niks was er te vinden. In juni toch maar toegegeven aan alle adviezen en merk echt dat achteraf gezien ze gelijk hadden. Ik ben er nog niet maar elke beetje meer mezelf. Wel soms in ene nog geen moe of raar in het hoofd
Bedankt voor je lieve reactie.
Hopelijk ben jij ook snel weer de oude!
Veel liefs van mij.
Lieve tamara, zoals je weet zit ik inmiddels sinds eind mei thuis met overspannenheid klachten en als ik echt ga terug kijken, waren mijn klachten er ook al langer en mag ik het wel een burn out noemen.
Hier gaat het nu 5 maanden later stapje voor stapje steeds beter. Ik heb heel veel gehad aan luisteren naar podcasts, wandelen, bullet Journaling, creatief bezig zijn. Maar vooral rust pakken. Ik probeerde wel ritme te houden.
Bij mij was het ook een opeenstapeling van oud zeer en de corona crisis is de druppel geweest.
Ook jij gaat er komen. Heel veel sterkte en een dikke knuffel inge
Lieve Inge,
Bedankt voor je lieve reactie.
Ook ik merk dat wandelen, podcasts lezen en creatief bezig zijn mij heel erg helpt. Hopelijk zal het hierdoor bij mij ook snel beter gaan.
Jij mag trots op jezelf zijn dat je nu hier bent gekomen.
Dikke knuffel terug!