Dit was met het weekje wel! Afgelopen maandag belde ik de huisarts voor de uitslag van het lab. De huisarts had mijn urine naar het lab gestuurd voor verder onderzoek ivm de blaasonsteking. Daaruit bleek dat ik GEEN blaasontsteking heb….ze vonden het zelf ook vreemd en dus moest ik de volgende dag weer mijn urine inleveren. Deze eerste test was ook negatief, maar de kweek na 24 uur was wel weer positief. De huisarts vond het ook wel gek dat de klachten niet minder waren geworden na 5 dagen antibiotica.
Ik moest langskomen voor een vaginaal onderzoek en daaruit bleek dat ik niet alleen een blaasontsteking had, maar ook een vaginale schimmelinfectie. Ach ja…dat kan er ook nog wel bij….heb daarvoor een eitje gekregen dat je in moet brengen en binnen een week moet je daar verschil van merken. Ik heb wel vaker schimmelinfecties gehad tijdens vorige zwangerschappen, maar dan aan het begin. En deze gingen ook eigenlijk altijd samen met ontiegelijke jeuk. Daar heb ik nu dus helemal geen last van. Gelukkig! Maar daardoor dacht ik er dus niet aan. Sinds ik met de antibiotica ben gestopt na het einde van de kuur zijn de klachten helemaal verdwenen. Dus dat is heel fijn!
Dinsdag 15 januari had ik de laatste groeiecho en alles zag er weer super uit. De kleine man groeit helemaal op schema, met een paar dingetjes loopt hij 1 of 2 weken voor op groei. Dit is wel binnen de curve, dus binnen 10 minuten stonden Daley en ik weer tevreden buiten:-)
Vrijdag 18 januari had ik de controle bij de gynaecoloog en alle controles waren goed. De gynaecoloog voelde aan mijn buik en voelde dat het hoofdje mooi is ingedaald. Toevallig had ik dit bij de echo nog gevraagd en de echoscopiste vertelde me toen dat dit nog niet het geval was. Nu dus blijkbaar wel. Ze wilde ook nog even het hartje laten horen en naar de baby, dat doet de gynaecoloog eigenlijk bij elke afspraak eventjes snel. Ze deed dat ding op mijn buik en zei: oh, er is blijkbaar iets anders goed naar beneden gezakt: de billetjes!!
Ik dacht echt even dat ze een grapje maakte, maar helaas…ze was bloedserieus. Wat een domper! Ik had dit echt totaal niet verwacht. De baby heeft blijkbaar nog heel veel ruimte binnenin. Doordat het mijn zesde zwangerschap is en waarschijnlijk ook door mijn maagverkleining. Bij alle echo’s lag hij met zijn hoofd naar beneden, dus ik was heel erg verbaasd dat hij nu in stuitligging ligt.
Morgen(dinsdag 22 januari) heb ik weer een echo om te kijken hoe hij nu ligt en dan moet ik waarschijnlijk gaan beslissen of ik een versie wil. een versie is dat ze de baby van buitenaf proberen te draaien. Dit lijkt me echt helemaal geen pretje. Ik hoop dat hij morgen is gedraaid en anders ga ik er echt heel goed over nadenken wat ik wil. Voor mij staat in ieder geval vast dat ik sowieso geen stuitbevalling wil. We wachten eerst morgen maar even af! Hopelijk is dit eigenwijze mannetje dan gedraaid!
1 comment