Als gastouder en moeder van een groot gezin heb ik natuurlijk best een druk leven. Maar toch probeer ik iedere dag een paar momentjes van ontspanning te pakken. Ik vind het nog altijd moeilijk om dan echt voor mezelf te kiezen, maar het gaat me steeds beter af. Nu probeer ik deze momentjes van ontspanning vooral in en om het huis te pakken, zodat de drempel nog laag blijft om het ook echt te gaan doen.
1 Douchen
Ieder ochtend als ik opsta moet ik altijd even douchen. Dit ben ik zo gewend en voel me echt niet fijn als ik dit niet doe. Uiteraard douche ik dan maar heel kort, want er is weinig tijd in de ochtend. Maar als ik een drukke dag achter de rug heb vind ik het heerlijk om in de avond extra lang te douchen. Onder de douche kan ik heerlijk ontspannen en kom ik helemaal tot rust.
2 Uitslapen
In het weekend probeer ik altijd wat langer in bed te blijven. Het voordeel van een groot gezin is dat de kleintjes beneden kunnen blijven met de groteren. In de praktijk komt het er natuurlijk wel vaak op neer dat Daley even bij ons komt knuffelen voor hij naar beneden gaat, maar het is toch heerlijk om daarna dan weer even weg te soezen. Met Marley is het nu wat moeilijker natuurlijker. Maar als ik geen oppaskindjes heb in het weekend probeer ik toch altijd even lekker in bed te blijven.
3 Bloggen
Steeds vaker neem ik mijn blogmomentjes. Vind het zo ontzettend leuk om met mijn blog bezig te zijn en dat geeft me ook weer energie. Ik ga dan meestal naar zolder en zeg dat iedereen me een uurtje met rust moet laten. Al vind ik dit nog wel erg moeilijk om aan te geven. Hoe vaker ik dit doe, hoe makkelijker het word!
4 Vriendinnen
Ik vind het altijd gezellig als er vriendinnen op visite komen. Heerlijk bijkletsen met een kopje thee. Nu met de kleintjes komen ze meestal naar mij toe, maar ik ga ook graag naar vriendinnen toe. Voor mij ook zeker ontspanmomentjes. Ben gek op kletsen!
5 Boodschappen
De laatste tijd bestel ik vaak mijn boodschappen online, omdat dit veel gesjouw scheelt. Maar als moeder vind ik het ook heerlijk om even de deur achter me dicht te trekken en alleen naar de supermarkt te gaan. Op mijn dooie gemakkie door de supermarkt struinen. Daar kan ik ook écht van genieten!
Ben heel erg benieuwd naar jullie ontspanmomentjes in en om het huis. Hoor graag leuke ideetjes van jullie. Want als moeder aan jezelf denken, is zo belangrijk!
Marley is alweer zes weekjes oud en dus de hoogste tijd voor een update over hoe het met ons kleine mannetje gaat. Marley doet het echt supergoed: hij eet goed, slaapt goed en groeit goed. Echt een wonderbaby!
Het liefst slaapt Marley van fles tot fles. We moeten hem heel vaak wakker maken voor zijn flesje, omdat hij gewoon geen kick geeft. Soms vinden we hem zelfs te rustig hihi. In de nacht komt hij wel 1 keer voor een flesje, maar dan nog is het alleen een beetje mopperen. Overdag slaapt hij nu ook vaak boven in zijn ledikantje. Als hij beneden in de box slaapt, staan de kinderen vaak bij ieder zuchtje in zijn slaap alweer bij hem. Boven krijgt hij toch wat meer rust. Het is alleen wel ongezellig, want we zien hem niet meer zo vaak hihi.
Marley huilt echt bijna nooit. Als hij vanaf zijn geboorte tot nu een half uur heeft gehuild in totaal dan is het veel. Echt een voorbeeldige baby. Ik kan het soms bijna niet geloven hoe makkelijk hij is. Hopelijk zal dit zo blijven. Moet maar niet te vaak roepen hoe lief hij is!!
Marley drinkt zijn flesjes allemaal leeg, hij drinkt nu meestal zes flesjes van 120 ml per dag. En net als bij de andere kinderen drinkt hij ze lekker snel leeg! Vorige week naar het consultatiebureau geweest en toen was hij 4700 gram en 54 cm. Vandaag naar de kinderarts geweest en nu was hij al 5 kilo en 57 cm. Het gaat zo snel!
Bij het consultatiebureau was alles prima! Met 3 maandjes krijgt hij wel een echo voor zijn heupjes, omdat hij na 32 weken zwangerschap in stuit heeft gelegen. De CB arts zag ook wel wat verschil in plooien bij zijn beentjes, maar dit wilde niet alles zeggen. Dus we wachten het af.
Vandaag moesten we naar de kinderarts, naar het baby spreekuur in de kinderkliniek. Tijdens de bevalling had Marley in het vruchtwater gepoept. Daarom werd hij gezien door een kinderarts vlak na de bevalling. En dan is de protocol dat je zes weekjes daarna nog even naar de kinderarts komt. Alles was goed, alleen hij heeft een zware buikademhaling. Dit komt veel vaker voor bij baby’s, maar volgende maand moeten we wel even terugkomen. Om te zien of dit dan minder is geworden. Hij is wel ook verkouden momenteel, dus misschien heeft het hiermee te maken.
De co-assistent die ons hielp op het baby spreekuur vertelde dat net voor ons ook een baby was die Marley heette, maar dan een meisje en ook op 22 februari was geboren in het Flevoziekenhuis. Hoe toevallig is dat! Echt heel grappig!
De kraamtijd is nu toch wel echt officieel voorbij. We hebben alle versiering weggehaald. Alle geboortekaartjes weggehaald, die ga ik uiteraard wel inplakken. Net als ik bij de andere kinderen heb gedaan. Wat is het snel gegaan! Maar we hebben echt alleen maar genoten en we genieten nog steeds van onze lieve Marley.
De afgelopen weken is Marley (en wij) zo verwend door familie, vrienden, buren en kennissen. Bloemen, cadeautjes, kaartjes, lekkers voor de grote kinderen en zelfs biefstuk en ossenworst voor mij, wat ik zo had gemist! Echt superlief allemaal! Voel me echt gezegend met zoveel lieve mensen om ons heen.
Marley is inmiddels alweer bijna 6 weekjes oud. Ik kreeg van meerdere mensen de vraag hoe deze bevalling is gegaan, dus bij deze zal ik mijn bevallingsverhaal met jullie delen.
Zoals jullie weten was ik maandag 18 februari uitgerekend, maar Marley bleef nog lekker warm binnen zitten. In de week daarvoor op woensdag 13 februari moest ik naar het ziekenhuis, omdat ik dacht dat ik vruchtwater had verloren. Dit bleek niet zo te zijn, maar de arts zag toen wel al dat ik wat ontsluiting had. En hij wist zeker dat de bevalling niet lang op zich zou laten wachten. Inmiddels waren we een week verder en ik was er klaar voor! Ook de kinderen waren er meer dan klaar voor. Zij hadden vakantie en hadden zich er echt op in gesteld dat een van deze dagen hun broertje werd geboren.
Ik belde woensdag met de verloskundige of ik gestript kon worden en donderdagochtend mocht ik komen op een spoedplekje. De assistente zei dat ik het dan kon overleggen en eventueel gestript kon worden. Gelukkig was de verloskundige het hier mee eens en ik had ook al 3 cm ontsluiting. Ik werd gestript en we gingen weer naar huis.
Thuis aangekomen lekker op de bank geploft en voelde nog niks. Toen ik in de middag een dutje ging doen begon het te rommelen. Maar dit was echt nog maar een wee per uur en af en toe een half uur. Na het eten werd het wat vaker, maar absoluut nog niet heftig. Ik besloot om even te gaan douchen. Johan verbood me bijna om te gaan douchen hihi. De laatste paar dagen had ik in de avond steeds last van buikpijn op en af. En als ik dan ging douchen nam de pijn af en Johan wilde natuurlijk heel graag dat het ging doorzetten!
Ook deze keer nam de pijn weer af. Na het douchen weer op de bank geploft en tv gekeken. Er kwam steeds vaker een wee. Rond 22.15 uur kwamen ze om de 10 minuten. Ik appte mijn moeder voor de zekerheid dat ze nog maar niet moest gaan slapen. Een half uur later kwamen ze steeds om de 5 a 10 minuten en belde ik naar het ziekenhuis. Omdat het met Daley zo snel was gegaan, wilde ik geen risico nemen en snel in het ziekenhuis zijn. Ik mocht dan ook gelijk komen. Inmiddels was mijn moeder onderweg naar ons huis. Ik had Jamie naar beneden geroepen, want hij lag nog maar net in bed. Jamie zei nog dat het helemaal niet leek alsof ik bijna ging bevallen. En inderdaad had ik af en toe een wee, maar meer dan dat was het niet. Wij gingen vast weg en de kinderen waren even 10 minuten alleen thuis. Ging goed!
Op weg naar het ziekenhuis heb ik geen wee gehad. Ook toen we van de auto naar de ingang liepen had ik nergens last van. Op de afdeling aangekomen liepen we met een verpleegkundige mee die ons naar een verloskamer zou brengen. Het was alleen nog niet duidelijk welke, dus dit vroeg ze aan een collega. Deze collega keek echt heel vragend of het wel echt een verloskamer moest zijn. Waarschijnlijk omdat ik daar nog rondliep of er niks aan de hand was en eerlijk gezegd voelde ik me ook zo.
Op de verloskamer aangekomen kwam er om de vijf a tien minuten een wee, maar nog steeds niet heel heftig. De verloskundige toucheerde me en ik had drie centimeter ontsluiting. Daarna moest ik aan de CTG, wat ik altijd erg vervelend vind omdat ik dan op mijn rug moet liggen en dan dus niet op mijn manier de weeen opvangen. Ik was dan ook blij dat ik na een uurtje van de CTG af mocht en ging gelijk douchen. Dan kan ik het beste de pijn opvangen. Ik heb heel lang gedoucht. Na een uur kreeg ik om de minuut een wee en vroeg ik Johan om op het knopje te drukken, want het ging nu wel erg snel. De verpleegkundige kwam en ze vroeg of ik persdrang had. Dat had ik niet, dus mocht ik wat haar betreft gewoon blijven douchen. Na 10 minuten ofzo bleven de weeen maar komen en besloot ik toch maar om onder de douche vandaan te gaan.
Niet lang daarna voelde ik al druk en werd de verloskundige erbij gehaald. Toen ik net binnen kwam op de afdeling had ze geconstateerd dat mijn vliezen nog niet waren gebroken en ze bood aan dit te doen, maar dan zou het wel heel snel gaan. Ik heb er toen voor gekozen dit niet te doen, zodat de pijn zich langzaam kon opbouwen. Nu keek de verloskundige weer en ik had inmiddels zeven cm ontsluiting. Tijd om de vliezem door te prikken! Nadat ze dit had gedaan werd de pijn steeds heviger. Dus dit kon niet lang meer duren…. en inderdaad 16 minuten nadat mijn vliezen waren doorgeprikt is Marley geboren na 2 keer persen! Gelijk bij de eerste perswee kwam het hoofdje eruit. Het is dat ik van de verloskundige even moest wegpuffen, anders was het al met 1 keer persen gebeurd.
Op vrijdagochtend heeeeel vroeg om 02.33 uur is Marley geboren. Wat een mooie kereltje en wat was hij klein! Uiteraard de allermooiste baby van de hele wereld!
De verloskundige kwam later nog even gedag zeggen, voordat haar dienst erop zat. Het bleek een hele drukke nacht te zijn geweest met veel complicaties in de andere verloskamers. Die van mij was heel mooi en voorspoedig verlopen en zo’n bevalling wenste ze iedere moeder toe. Dus het was eigenlijk een droombevalling!
En dan is de kraamweek alweer voorbij en is Marley 1 weekje oud. Wat is deze week snel gegaan. Ik zal binnenkort mijn bevallingsverhaal met jullie delen, maar eerst wil ik jullie vertellen over de eerste daagjes van Marley.
Op vrijdag 22 februari 2019 om 02.33 uur is Marley geboren. Wat was hij mooi en zo klein. Johan en ik hadden hem groter verwacht, omdat hij toch een paar daagjes later was geboren en bij de echo’s ook steeds een paar dagen voor lag op schema. Maar dit wil dus niks zeggen. Marley was 3585 gram en 49 cm.
Een prachtig mannetje! Omdat hij in het vruchtwater had gepoept, moesten we wel 8 uurtjes ter observatie blijven. De kinderarts heeft hem gezien en alles zag er super uit, dus mochten we om 11 uur het ziekenhuis verlaten. Lekker naar huis.
Marley heeft de eerste dag heel vaak en veel meconium gepoept, daarna 4 dagen geen ontlasting gehad. Gelukkig op dag 5 wel weer en sindsdien elke dag. Dus dat gaat ook goed. Temperatuur en gewicht ook allemaal prima. Hij weegt nu meer dan zijn geboortegewicht, nadat hij een paar ons was afgevallen.
Zaterdag ging Marley voor het eerst in bad en dit vond hij echt heerlijk! In het warme water ontspant hij helemaal.
Slapen gaat ook echt super! Overdag komt Marley om de 3 uur voor een flesje, maar in de nacht is het vaak 4 uur of 4,5 uur. En dan nog alleen maar een beetje zeuren. Echt huilen doet hij eigenlijk nooit. Alleen bij het hielprikje heeft hij echt hard van zich laten horen. Maar dat is ook pijnlijk!!
Afgelopen dinsdag kwamen ze voor het hielprikje en voor de gehoortest. Zijn gehoor was perfect. Alles gaat dus eigenlijk super met Marley en tot nu toe gedraagt hij zich echt als een voorbeeldige baby. Al weet ik als geen ander dat dit zo ineens om kan slaan, dus we genieten er maar extra van!
Donderdag is Marley voor het eerst naar buiten gegaan. Samen met de kraamverzorgster hebben we Daley naar de peuterspeelzaal gebracht. Marley lag lekker te slapen. Ik vond het ook heerlijk om weer even een wandelingetje buiten te maken.
Het gaat dus echt heel erg goed met Marley. We genieten echt van hem.
En dan is daar DE datum waar we al die weken naar hebben toegeleefd: de uitgerekende datum. 18 februari is de datum waar we als gezin al weken naar uitkijken. Nadat de laatste bevalling van Daley met 39 weken en 6 dagen was, had ik toch ergens het gevoel dat ik nu ook weer eerder zou gaan bevallen. Maar niks is minder waar…..de baby zit nog lekker warm binnen met 40 weken.
Iedere dag word een beetje zwaarder, iedere dag steeds een beetje meer pijntjes. Vooral in de avonden voel ik van alles in mijn buik en steeds hoop ik dat het deze nacht dan echt zal gaan beginnen!! Maar dan word ik in de ochtend wakker en is er weer niks aan de hand hihi. Op zich slaap ik ook nog best goed. Ik word hoogstens 2 of 3 keer per nacht wakker om te plassen, maar verder slaap ik best goed.
Afgelopen woensdag dacht ik echt even dat het zou gaan beginnen. Deze ochtend heb ik het hele huis van boven naar beneden schoongemaakt, lang leve de nesteldrang! Rond een uurtje of 12 wilde ik gaan douchen en toen dacht ik dus echt vruchtwater te verliezen. Ik had gelezen dat je dan op je hand moet blazen en als het dan weer gaat lopen dat het dan vruchtwater is. Het proberen waard dacht ik…en jahoor weer! Het was wel geel, dus dacht meteen het zal wel urine zijn… Na het douchen nog een uurtje was gevouwen en opgeruimd en toen ging ik toch weer twijfelen. Voor de zekerheid toch maar even het ziekenhuis gebeld.
Zij wilden toch dat ik even langs zou komen, want het kon ook zo zijn dat de baby in het vrucht water had gepoept. Daar aangekomen kreeg ik een CTG scan. En al snel nadat ik aan de CTG lag kreeg ik om de zoveel minuten pijnlijke harde buiken. De verpleegster grapte nog je gaat toch niet stiekem bevallen he?? Dus ik dacht het gaat nu echt doorzetten! Na een uurtje wilde ik van de CTG af, want ik moest heel nodig plassen. Nadat ik ervan af was, heb ik geen harde buik meer gehad, heel gek! De verloskundige vertelde later dat het ook zo kon zijn dat de baby de CTG niet fijn vond en ik daardoor harde buiken kreeg. Helaas dus vals alarm! Ook bleek het niet zo te zijn dat ik vruchtwater had verloren. Wel kon de gynaecoloog zien dat ik al wat centimeters ontsluiting had, maar hij ging niet kijken hoeveel , want dit wil niet veel zeggen bij een zesde zwangerschap. Maar het zou zeker niet lang meer duren.
Inmiddels zijn we weer 5 dagen verder en helaas ben ik nog niet bevallen. Maar het kan inderdaad niet heel lang meer duren. In ieder geval niet langer dan 2 weken hihi. De afgelopen week was Faylin heel erg ziek:hoge koorts, hoofdpijn, buikpijn. Even daarna begon Johan, maar gelukkig maar 2 daagjes en vannacht is Daley begonnen. Hele hoge koorts ook. Ik hoop dat iedereen beter is, wanneer de baby word geboren. Wellicht wacht hij daarop:-]
De kinderen worden ook echt met de dag ongeduldiger. Daley wil steeds met mijn buik knuffelen en roept dan; baby, kom je er nou uit?? Faylin wil het liefst de hele dag aan me hangen en is extra lief voor me. Owen zegt ook steeds dat hij heel zenuwachtig is. Jamie laat het niet heel erg blijken, maar vind het ook zeker spannend! Het is zo leuk dat ze nu weer een stuk ouder zijn en alles nog veel bewuster meemaken. Zo mooi om dit met zijn allen te beleven.
Vandaag heb ik weer bitter lemon gedronken en het hart van een verse ananas gegeten. Johan en de kinderen zorgen goed voor me. Ook heb ik een wandeling gemaakt naar een vriendin. Baat het niet, schaadt het niet……meer dan dat en afwachten kunnen we niet doen.
Mijn volgende blog zal hoogstwaarschijnlijk verschijnen wanneer de baby er is. Ik hoop snel weer de oude te zijn na de bevalling en dan hoop ik meer leuke blogs te schrijven. Ik vind het superleuk om te doen, maar ben er vaak te moe voor……zouden jullie het leuk vinden als ik vaker schrijf??
Vanaf vandaag mag ons mannetje officieel komen. Uiteraard kan dit ook nog maximaal 5 weken duren. Heel spannend dus!! De laatste dagen word de zwangerschap toch écht wel elke dag een beetje zwaarder. Ik heb vaak last van mijn buik, vooral in de avond harde buiken, ik slaap heel slecht en heb overdag totaal geen energie.
Dus je zal begrijpen dat ik het helemaal niet erg zal vinden als de kleine zich eerder zal aankondigen. Vorige week dinsdag had ik een extra controle bij de verloskundige om te zien hoe de kleine er nu bij zal liggen. Deze keer lag hij wel met zijn hoofdje naar beneden!! De verloskundige had goede hoop dat dit zo zal blijven. Ik ben er niet echt gerust op.
Ik heb helemaal niet gevoeld dat hij zich gedraaid heeft en hij is de hele dag heel beweeglijk. Het zal mij niks verbazen als hij de hele dag nog aan het draaien is daarbinnen. Donderdag weer naar de verloskundige en dan zullen we het wel horen!
De meeste zwangeren gaan met 36 weken of zelfs 34 weken met zwangerschapsverlof. Ik krijg dan ook vaak de vraag waarom ik nog aan het werk ben. Ik ben immers al bijna 37 weken zwanger. Omdat ik deze vraag steeds vaker krijg, besloot ik er een blogje over te schrijven.
Begin vorig jaar heb ik besloten om aan het werk te gaan als gastouder bij ons thuis. In 2018 heb ik alle benodigde diploma’s en certificaten behaald om als gastouder te mogen beginnen. In Oktober was het dan zover en ben ik officieel begonnen als gastouder.
Er is een regeling voor gastouders die zwanger zijn, maar deze uitkering krijg je alleen als je de afgelopen 6 maanden gewerkt hebt. In ieder geval heb ik dat zo begrepen. Dus ik zou een x aantal weken onbetaald met verlof kunnen gaan, maar dan wel met het risico dat de vraagouders het af laten weten.
Ik heb al vrij snel besloten dat ik doorga met werken tot de bevalling zich aankondigt, mits er complicaties optreden tijdens de zwangerschap. Tot nu toe gaat me dit goed af. Ik heb uiteraard wel mijn zware momenten, want de zwangerschap word iedere dag een beetje zwaarder. Ik doe het allemaal wat rustiger aan en dan gaat het me gelukkig goed af!
Het is de bedoeling dat ik na de bevalling 8 dagen vrij neem, zodat we met ons gezinnetje kunnen genieten van de kraamtijd. Daarna wil ik in principe gewoon weer aan het werk gaan. Bij alle vorige bevallingen was ik binnen 2 uur na de bevalling weer thuis en ook vrij snel na de bevalling weer de oude. Dus ik ga ervan uit dat dit ook nu weer zo zal zijn.
Ondanks dat ik geen echt verlof heb, probeer ik van alle mooie momenten te genieten. En gelukkig ben ik met dit werk wel altijd beschikbaar voor mijn gezinnetje en hoef ik daar niks van te missen. Ben benieuwd of er meer moeders zijn die geen verlof hebben of hebben gehad??
Vanmorgen kwamen vriendjes van ons op visite. Zo kon Daley alvast weer even oefenen met baby Dean. En de moeders hebben lekker thee gedronken.
dinsdag
Vanmorgen had ik even helemaal tijd voor mij alleen. Daley was naar de peuterspeelzaal en Johan aan het werk. Zo kon ik even de tijd nemen om te bloggen. Dit duurde niet al te lang, want moest Daley eerder ophalen van de peuterspeelzaal, want hij moest mee naar het ziekenhuis voor de groeiecho. Verder waren er in de middag weer opvangkinderen en hebben ze lekker gespeeld.
woensdag
Vandaag was ik een dagje vrij en heb ik alle babykleding uitgezocht. Ik had van een vriendin en van mijn nichtje kleertjes gekregen. Superblij mee! Zo leuk om kleertjes uit te zoeken en bezig te zijn met de komst van de baby. Al neem ik hier veel te weinig tijd voor. In de middag hadden we een afspraak bij de gemeente, voor de erkenning van de baby. Ook hier waren we een beetje laat mee, maar het is nu geregeld.
donderdag
Daley is weer een middagje gaan spelen op de peuterspeelzaal en in de middag kwamen er weer opvangkinderen. Verder niet veel gebeurd vandaag. Daley was wel heel erg onder de indruk van zijn eigen lange schaduw.
vrijdag
Vandaag moest ik op controle komen bij de gynaecoloog en wat ik daar te horen kreeg dat lees je hier In de middag was het huis weer vol met opvangkinderen en uiteraard mijn eigen kinderen.
zaterdag
Deze ochtend was helaas geen uitslapen voor mij! Om half 7 stond een van de oppaskindjes op de stoep. Gelukkig moest zij ook nog even wakker worden en hebben we het wel heel rustig aan gedaan in de ochtend in mijn oude kloffie. Verder veel binnen gespeeld met de kinderen, want het was veels te koud buiten. In de avond met het gezinnetje naar Hollands got talent gekeken. Dat vinden we allemaal altijd superleuk! Een heerlijk gezinsmomentje!
zondag
Ook op deze zondag geen uitslapen voor mij. Vanaf half acht kwam een oppaskindje de hele dag spelen. Een dreumes van net 1 jaar oud. De kinderen zijn allemaal gek op hem! We zijn in de middag even de stad in geweest. Alleen Johan en Jamie bleven thuis. Ik heb de laatste dingetjes voor de baby gekocht en Faylin wilde ons heel graag trakteren bij de MC Donalds. Het was een heel gezellig middagje.
Dit was met het weekje wel! Afgelopen maandag belde ik de huisarts voor de uitslag van het lab. De huisarts had mijn urine naar het lab gestuurd voor verder onderzoek ivm de blaasonsteking. Daaruit bleek dat ik GEEN blaasontsteking heb….ze vonden het zelf ook vreemd en dus moest ik de volgende dag weer mijn urine inleveren. Deze eerste test was ook negatief, maar de kweek na 24 uur was wel weer positief. De huisarts vond het ook wel gek dat de klachten niet minder waren geworden na 5 dagen antibiotica.
Ik moest langskomen voor een vaginaal onderzoek en daaruit bleek dat ik niet alleen een blaasontsteking had, maar ook een vaginale schimmelinfectie. Ach ja…dat kan er ook nog wel bij….heb daarvoor een eitje gekregen dat je in moet brengen en binnen een week moet je daar verschil van merken. Ik heb wel vaker schimmelinfecties gehad tijdens vorige zwangerschappen, maar dan aan het begin. En deze gingen ook eigenlijk altijd samen met ontiegelijke jeuk. Daar heb ik nu dus helemal geen last van. Gelukkig! Maar daardoor dacht ik er dus niet aan. Sinds ik met de antibiotica ben gestopt na het einde van de kuur zijn de klachten helemaal verdwenen. Dus dat is heel fijn!
Deze tekst zette Faylin op de lightbox en ze wilde heel graag een foto van mijn buik maken.
Dinsdag 15 januari had ik de laatste groeiecho en alles zag er weer super uit. De kleine man groeit helemaal op schema, met een paar dingetjes loopt hij 1 of 2 weken voor op groei. Dit is wel binnen de curve, dus binnen 10 minuten stonden Daley en ik weer tevreden buiten:-)
Vrijdag 18 januari had ik de controle bij de gynaecoloog en alle controles waren goed. De gynaecoloog voelde aan mijn buik en voelde dat het hoofdje mooi is ingedaald. Toevallig had ik dit bij de echo nog gevraagd en de echoscopiste vertelde me toen dat dit nog niet het geval was. Nu dus blijkbaar wel. Ze wilde ook nog even het hartje laten horen en naar de baby, dat doet de gynaecoloog eigenlijk bij elke afspraak eventjes snel. Ze deed dat ding op mijn buik en zei: oh, er is blijkbaar iets anders goed naar beneden gezakt: de billetjes!!
Ik dacht echt even dat ze een grapje maakte, maar helaas…ze was bloedserieus. Wat een domper! Ik had dit echt totaal niet verwacht. De baby heeft blijkbaar nog heel veel ruimte binnenin. Doordat het mijn zesde zwangerschap is en waarschijnlijk ook door mijn maagverkleining. Bij alle echo’s lag hij met zijn hoofd naar beneden, dus ik was heel erg verbaasd dat hij nu in stuitligging ligt.
Morgen(dinsdag 22 januari) heb ik weer een echo om te kijken hoe hij nu ligt en dan moet ik waarschijnlijk gaan beslissen of ik een versie wil. een versie is dat ze de baby van buitenaf proberen te draaien. Dit lijkt me echt helemaal geen pretje. Ik hoop dat hij morgen is gedraaid en anders ga ik er echt heel goed over nadenken wat ik wil. Voor mij staat in ieder geval vast dat ik sowieso geen stuitbevalling wil. We wachten eerst morgen maar even af! Hopelijk is dit eigenwijze mannetje dan gedraaid!
Dit jaar komt er iedere dinsdag een weekoverzicht online van de vorige week. Daarin komen alle leuke, maar ook minder leuke dingen voorbij die ik meemaak als mama met mijn gezinnetje.
maandag 7 januari
Deze ochtend moest ik bloed af laten nemen bij het Flevoziekenhuis. Daley ging met me mee. Het was echt heel erg druk en we hebben wel anderhalf uur moeten wachten voor we aan de beurt waren. Acht buisjes moesten er worden afgenomen. Extra controle, omdat ik ruim twee jaar geleden een maagverkleining heb ondergaan.
In de middag kwamen twee oppaskindjes bij ons spelen en hebben we koekjes gebakken en versierd.
dinsdag 8 januari
Vandaag kwam mijn oppaskindje van 1 jaar gezellig de hele dag spelen. En in de middag ook nog bso kindjes. Verder een rustig dagje en ik had zelfs even tijd om te genieten van een warme chocomel met slagroom.
woensdag 9 januari
Vandaag had ik drie oppaskindjes hier te spelen. Het was een gezellig dagje. Met deze kindjes ging ik chocoladekoekjes bakken. Ze waren erg lekker! In de middag heb ik met Faylin nog een stroopwafelcake gebakken.
donderdag 10 januari
Vanochtend ging ik met Daley boodschapjes halen. En Daley wilde zelf een croissant pakken terwijl hij in het wagentje stond. Uiteraard mislukte dit!! Daarna zijn we op de thee gegaan bij een vriendin en haar babydochter. Daley heeft heerlijk gespeeld. In de middag had ik beloofd met Owen iets te bakken. Het waren soesjes geworden, maar helaas waren deze mislukt….
vrijdag 11 januari
Op vrijdag hoeft Jamie altijd pas om 12.15 op school te zijn. We hebben samen Daley naar de peuterspeelzaal gebracht. Daarna zijn we de stad in gegaan om samen te ontbijten en Jamie zijn geld was gestort en daar wilde hij graag een telefoonhoesje van kopen. Het was een hele gezellige ochtend met zijn tweetjes. In de middag was het huis weer vol met oppaskinderen en hebben we lekker in de speeltuin gespeeld.
zaterdag 12 januari
Vandaag moest ik weer heel vroeg op, want om half 7 stond een oppaskindje op de stoep. Eerst even rustig wakker geworden en rond 10 uur ben ik met Faylin, Daley en het oppaskindje met de bus naar de stad geweest. Even gezellig op stap! Daarna thuis nog spelletjes gedaan. Om 16 uur werd oppaskindje opgehaald. Gezellig gegeten met gezinnetje en in de avond met zijn allen naar Hollands got talent gekeken.
zondag 13 januari
Vandaag kon ik eindelijk weer eens lekker uitslapen na 10 dagen te hebben gewerkt. Niet hele dagen, maar wel elke dag enig moment een oppaskindje. Dus daar wilde ik het uiteraard van nemen. We hadden tegen de kinderen gezegd dat ze rustig naar beneden moesten gaan en ons met rust moesten laten. Jamie had wel iets gezegd over dat hij voor ons croissantjes ging halen bij de Deen, maar verder niet iets concreet. Rond kwart over negen werden we wakker van de buitendeur die dicht ging. We dachten dat de andere kinderen de tafel gingen dekken ofzo…..dus we bleven muisstil liggen om de verrassing niet te verpesten. Na een uur hoorden we eindelijk weer de deur en bracht Faylin deze brief naar boven.
Deze brief had dus al die tijd beneden gelegen! Ze waren met zijn viertjes naar de AH gegaan om alles te kopen voor een heerlijk ontbijtje. Rond elf uur mochten we dan naar beneden komen en we waren erg verrast. Wat een lekkere dingen! En wat superlief van de kinderen. Jamie had zelfs Daley zijn poepluier verschoond voordat ze weggingen. Supertrots op de kinderen!
Verder was de zondag een rustig dagje voor ons. Veel administratieve dingetjes gedaan en de kinderen mochten op de spelcomputer en tablet. Aan het eind van de middag met zijn allen een film gekeken. Dit was ons weekje.
